حامدرحیمی(تاریخچه ی کونگ فو)

کانگ فو قدمتی تقریبا برابر تاریخ نسل بشر دارد ولی رشد ونمو این هنر از هنر قدیمی چینی به مفهوم طریق مشت زنی یا کمپو سرچشمه میگیرد. در باره ریشه کمپو یک داستان قدیمی چنین بیان میکند:

یکی از پیروان مکتب بودا بنام((داروما تائیشی))از هندوستان برای آموزش اصول دین بودا به پادشاه لیانگ به چین سفر کرد.او برای رسیدن به چین راه طولانی و خطرناک را که نیاز به قدرت و مقاومت جسمی وروحی فوق العاده داشت به تنهایی طی کرد ودر معبدی بنام شائولین سو اقامت گزید وبه تعلیم مکتب خویش پرداخت تعلیمات شدید فکری او باعث خستگی ومنزوی شدن شاگردان او شد در مرحله بعدی او به شاگردانش توضیح داد که هر چند هدف دین بودا سالم سازی روح انسان میباشد اما روح وجسم از همدیگر جدا نیستند وهنگامی که شخص در ضعف فیزیکی باشد نمی تواند به تزکیه نفس دست یابد داروما برای ایجاد نیروی فیزیکی برتر 9 سال وقت صرف کرد و ساکت و آرام در دنیای درون خود فرو رفت پس از این مدت حرکات سریع برای دست وپا ابداع کرد. که همین حرکات پایه واساس بیشتر ورزشهای رزمی امروزی است.

پس از چندی شاگردان او از جنگجوترین افراد چین محسوب شدند وهنری را که ایشان یاد گرفته بودند به کمپو یا شائولین سو معروف گردید و پایه و اساس ورزش ملی چین را بنا نهاد.

این هنر بعدا طی سفرهای تجاری بازرگانان که نیاز به امنیت داشتند آموخته شد وبه سایر ممالک از جمله ژاپن- کره- هنگ کنگ و غیره انتقال یافت و پایه واساس ورزشهای رزمی شرقی چون کاراته و..... را بنا نهاد . اما بیشتر این افراد فقط به نیروی تنی این هنر توجه کردند و از فلسفه عمیق وقدرتهای درونی این هنر غافل شدند و به تدریج فلسفه این هنر به فراموشی سپرده شد.